07 กรกฎาคม 2565

บทเรียนชีวิตที่ต้องเรียนรู้เมื่อคุณอายุ 30

👉คำว่า อดีต – ปัจจุบัน – อนาคต …มันกำลังเกิดขึ้นในทุกๆ วินาที…ภายใต้การขับเคลื่อนของคำว่า “เวลา”👈

มีหลายอย่างที่ใครต่อใครก็มักจะบอกคุณถึงสิ่งที่คุณควรทำ หรือทักษะที่คุณควรเรียนรู้เมื่อคุณอายุ 30 ปี แต่สิ่งที่เราจะพูดถึงในวันนี้เกี่ยวกับบทเรียนชีวิตที่คุณควรได้เรียนรู้? อาจเริ่มต้นด้วยคำแนะนำเหล่านี้ คุณอาจจะได้มุมมองชีวิตที่ต่างออกไป

👉แค่ทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม ชัยชนะไม่ใช่ทุกอย่าง แต่คุณชนะเสมอหากคุณพอใจกับผลงานที่ดีที่สุดเท่าที่คุณจะทำได้ คุณกำหนดมาตรฐานของคุณเอง

👉พัฒนาสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์
ค้นหาสไตล์ที่เหมาะกับคุณ ไม่จำเป็นต้องตามเทรนด์ตลอดเวลา แฟชั่นเปลี่ยนได้…แต่สไตล์จะไม่เปลี่ยน การเป็นที่รู้จัก และการแต่งตัวที่ดีนั้นมาจากความทุ่มเทในรูปลักษณ์มากกว่าการรีบเร่งเพื่อให้เข้ากับแฟชั่นล่าสุด

👉อย่าวิตกจริตจนเกินเหตุ
โดยเฉพาะเรื่องของคนอื่นๆ เราทุกคนบนโลกล้วนมีปัญหาของตัวเอง พวกเขากำลังพยายามจัดการกับเรื่องไร้สาระแบบเดียวกับคุณ และพวกเขาก็จะสามารถผ่านมันไปได้เมื่อเวลาผ่านไป

👉หยุดไล่ตามเงิน และสถานะ
เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นเหมือนตรอกซอกซอยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสังคมยุคใหม่ คุณจะไม่มีวันพอถึงแม้จะไม่มีความสงบสุขก็ตาม

👉เวลาเป็นทรัพยากรที่มีจำกัด
หากคุณสามารถเห็นอายุขัยของคุณลดลงทีละวินาที คุณจะไม่เสียมันไปกับสิ่งที่สิ้นเปลือง ดังนั้นในขณะที่คุณยังพอมีเวลา ก็ควรใช้จ่ายมันให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อทำสิ่งที่สำคัญสำหรับคุณ

👉ยอมแพ้สิ่งที่เป็นอดีต
คำว่า “มันจบแล้ว” น่าจะนิยามข้อนี้ได้ดีที่สุด มันถูกเขียนในประวัติศาสตร์ และคุณไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรเกี่ยวกับมันได้ ดังนั้นอย่าไปสนใจมันกับสิ่งที่คุณย้อนกลับไปแก้ไขมันไม่ได้ ใส่ใจกับทุกช่วงเวลาที่อยู่กับปัจจุบันจะดีกว่า

👉อย่ามัวหมกมุ่นอยู่กับวันพรุ่งนี้
เพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ระหว่างนี้ ชีวิตอาจดูเหมือนโลกีย์ในหลายๆ ด้าน แต่บ่อยครั้งมันก็บิดเบี้ยวเกินกว่าจะคาดเดา

👉คุณไม่อาจการควบคุมได้
หลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตล้วนเกิดขึ้นในวิถีของมัน ดังนั้นลืมสิ่งเหล่านี้ ประหยัดความพยายามสำหรับสิ่งที่คุณควบคุมได้ แม้ว่าจะเป็นเพียงการควบคุมบางอย่างก็ตาม

👉พูดว่า ‘ไม่’ ให้บ่อยขึ้น
แน่นอนว่าการพูดว่า ‘ใช่’ กับทุกสิ่งอาจหมายความว่าคุณได้ลองทำสิ่งที่คุณอาจไม่เคยทำมาก่อน แต่ในขณะเดียวกันคุณเองก็มีโอกาสสำหรับการปฏิเสธเช่นกัน บางครั้งมันอาจจะมีใครโกรธเคืองหากคุณเลือกที่จะไม่เข้าร่วม แต่อย่างน้อยคำตอบของคุณมันก็คือทางเลือกของคุณ

👉พร้อมที่จะไปตามทางของคุณเอง
ลองออกไปทำในสิ่งที่อยู่นอกเหนือจากกิจวัตรประจำวันของคุณดูบ้าง อาจได้แรงบันดาลใจใหม่ๆ ก็ได้ระหว่างทางน่ะ

👉คีปความเป็นเด็กต่อไป..ไม่ใช่เรื่องผิด
ไม่มีเวลาที่จะทิ้งเรื่องเด็กๆ อย่างที่เช็คสเปียร์คิดไว้ หากเรือจำลอง สเก็ตบอร์ด การ์ตูน หรือการรวบรวมหินเป็นสิ่งที่คุณชอบ และยังคงเป็นไปและทำให้เกิดความสุข ตราบใดที่มันไม่สร้างความเดือดให้กับคุณ และคนรอบข้าง ก็เล่นมันต่อไปสิ

👉รับปรัชญาชีวิต
ไม่ช้าก็เร็ว อาชีพเป็นตัวชี้วัดชีวิตเพียงเล็กน้อย ขุดลึกลงไป คุณอยากอยู่ด้วยมาตรฐานอะไร? ในตอนท้าย คุณอยากจะมองย้อนกลับไปว่าคุณเป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้อย่างไร?

👉ฝึกฝนทักษะของคุณ
เรียนทำอาหาร ที่ไม่ใช่เพื่อสร้างความประทับใจ แต่เพื่อรักษาตัวเอง เข้าใจคุณค่าของเงิน…ซ่อมแซมสิ่งที่เสียถ้าทำได้ กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ “ความพอเพียง”

👉ทำความรู้จักจิตใจของคุณเอง
แท้จริงแล้วชีวิตก็เหมือนกับการเล่นกลกับคุณตลอดเวลา การทำความเข้าใจว่าทำไมคุณถึงคิดและประพฤติตนในแบบที่คุณทำเป็นขั้นตอนแรกในการหลีกเลี่ยงกับดัก

👉มองมุมกว้างเป็นดั่งจักรวาลมนุษย์
เรารู้แหละว่า…คุณสำคัญสำหรับคุณ… แต่ความจริงก็คือคุณเองก็เป็นเพียงจุดเล็กๆ บนดาวเคราะห์ที่เป็นจุดหนึ่งในดาราจักรที่เป็นหนึ่งในจุดจำนวนนับไม่ถ้วนในความไร้ขอบเขตของเวลา และพื้นที่ ปล่อยให้ความจริงนั้นคลายความกดดันที่คุณเผชิญ

ที่มา: https://www.facebook.com/2051860491696799/posts/3092305360985635/

เพื่อนมันเล่าให้ฟัง

จริงๆ มันจบไปตั้งนานแล้วไม่รู้จะยื้อจะฝืนให้มันได้อะไร จากที่ยังพอคุยกันได้ในฐานะเพื่อน พี่น้อง หรือคนรู้จัก กลายเป็นว่ายิ่งยื้อยิ่งฝืนยิ่งท...